دیشب رفته بودم ازمایش ( اره واسه خودمم عجیب بود که شب ازمایشگاه بازه )

پرسید دانشگات کجاست 

گفتم زیر پل گیشا

گفت علوم اجتماعی؟

گفتم اره 

گفت رشته ات رو دوست داری

گفتم عاشقشم

گفت چی میخونی

گفتم ارتباطات

بعد یه لبخند زد و سرشو انداخت پایین و بحث باز شد سر اینکه علوم اجتماعی چطوره ادماش چه جورین و خودش یهو گفت فکر میکنم یه جوری باشن

گفتم اره حقیقتا یه جورین اکثرا از یه جایی به بعد خل و چل میشن چون هی سعی در تغییر دنیا و عالم و ادم دارن بعد میفهمن نمیتونن و حتی یه جاهایی نمیفهمن ( دقت شود نمیفهمن ) که چقد نمیفهمن و فکر میکنن میفهمن ( اولین قدم جهالت که یه دانشجو درگیرشه ) چون کلی اسم و اصطلاح و تئوری و نظریه بلغور کردن ! بعد خب حق دارن که نتونن قبول کنن که پاره ای از این بلغور ها خضعبله دیگ واسه همین فشار میاد و میترکن بدین صورت که صداشونو میتدازن تو سرشون دستاشونو مشت میکنن یه وقتایی هم کف گرگی وارد عمل میشن و شروع میکنن به اعتراض علیه شرایط کنونی و خیلی وقتا این حجم از فشار شرایط رو براشون تار میکنه و نمیفهمن کجان و تو چه موقعیت و شرایطین فقط میدونن که باید اعتراض کنن واسه همینم یا سرکوب میشن یا دچار حقارت های دیگر چون خیلی جاها بهشون توجه نمیشه و خب ناراحت میشن دیگه ! اونجایی که دیده میشن ذوق میکنن و سنگ تموم میذارن و تا میتونن پیاز داغشو زیاد میکنن و ابرو حیثت خودشونو که نه بلکه تمامی افراد حاضر رو میبرن و حالا اینا همه نیستن دقت کن همه نیستن تنها گروه کوچکین که # چپ های رادیکال خوانده میشن ( بعدا نظرمو راجع بهشون میگم این حرفا صرفا روایتگری از شنبه بود ) 

خب ! الان فکر کردی من همه این حرفا رو به اون خانوم ازمایشگاهه زدم ؟ نه دیگه ! فقط بهش گفتم اره ادما از یه جا به بعد دیوونه میشن :) چهارشنبه پس بیام جواب ازمایش رو ببرم ؟ گفت عجب ! اره عزیز . خداحافظ